Historia szkoły

Pierwsze 20 lat

Historia naszej szkoły sięga 1945 roku, kiedy tuż po zakończeniu działań wojennych, istniało zapotrzebowanie na wykształconą kadrę do odbudowy i rozbudowy zniszczonego przemysłu. Organizacją szkoły zajął się inż. Tadeusz Synoradzki, absolwent Politechniki Lwowskiej. Pierwsi absolwenci opuścili gimnazjum w 1948 roku, a w 1949 roku liceum. Stanowiło to ogromną satysfakcję zarówno dla uczniów, jak i dla nauczycieli. W grudniu 1948 roku zostały oddane do użytku nowe warsztaty szkolne o powierzchni 1775 metrów kwadratowych. Kierownikiem tego obiektu został inż. Karol Jakobielski. Od roku 1949/50 szkoła szczyciła się sztandarem ufundowanym przez uczniów. Niemal od początku istnienia szkolnictwa zawodowego udzielano stypendiów chcąc zachęcić młodzież do nauki w tych właśnie placówkach oświatowych. Ważną rolę w szkoleniu praktycznym młodzieży pełniły miesięczne praktyki wakacyjne w płockich zakładach przemysłowych.

Na początku 1950 roku kasuje się gimnazjum i liceum zawodowe, wprowadza się natomiast 2-letnią szkołę zasadniczą i 4-letnie technikum – obie oparte na szkole podstawowej. Dopuszcza się, a nawet poleca przyjmowanie dziewcząt do obu typów szkół zawodowych. W dniu 1 stycznia 1952 roku Zasadnicza Szkoła Zawodowa otrzymała nazwę Zasadnicza Szkoła Metalowa. We wrześniu 1952 roku po zakończeniu niezbędnych prac budowlanych, przyjęto w użytkowanie budynek przy Al. Kilińskiego. Warsztaty ulokowano w przyziemiu i na parterze, a pozostałe piętra zajmowały: administracja i sale lekcyjne. W latach 1952 – 1954 trwała budowa hal warsztatowych. W roku szkolnym 1953/4 funkcjonowały tylko 2 typy szkół: 4-letnie technikum i 2-letnia szkoła zasadnicza, zaś od września 1954 roku młodzież uczyła się tylko w Zasadniczej Szkole Zawodowej o specjalnościach: drzewna, metalowa i elektryczna.
W całej szkole kształciło się 391 uczniów. Od 1.09.1950 roku obowiązki dyrektora przejął inż. Mieczysław Frankowski. 
W dniu 1.02.1951 roku nowym dyrektorem został Stefan Pernej. Od sierpnia do grudnia 1953 roku obowiązki dyrektora pełnił Józef Paliński. W grudniu 1953 roku, funkcję dyrektora objął Marian Olbrych. Sprawował kierownicze stanowisko przez 17 lat. Częste zmiany strukturalne, personalne oraz problemy lokalowe utrudniały pracę, ale nie powodowały obniżenia poziomu nauczania. Pod kierunkiem nauczycieli rozwijały się organizacje młodzieżowe m.in. Samorząd Szkolny, Koło Ligi Lotniczej, Liga Przyjaciół Żołnierza, Koło Recytatorskie. Od 1952 roku intensywnie pracowało Koło Ligi Morskiej, które m.in. przygotowało modele obiektów pływających oraz popularyzowało problematykę morską. Sukcesy zaczął odnosić chór szkolny pod kierunkiem Czesława Kapeli. W 1954 roku szkoła otrzymała nazwę Zasadnicza Szkoła Zawodowa Nr 70. W roku szkolnym 1958/9 nastąpiła ważna zmiana administracyjna. Szkoła została przejęta przez Ministerstwo Oświaty, a bezpośredni nadzór sprawowało Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego w Warszawie. W 1958 roku ponownie wprowadzono reorganizację wprowadzając 3 typy szkół: Zasadniczą Szkołę Zawodową, Technikum Gospodarcze i Technikum Mechaniczno – Elektryczne dla pracujących. Chlubą szkoły w latach 60-tych była XIV Wodna Drużyna Harcerska. W szkole rozwijały się również inne dyscypliny sportowe takie jak sekcja lekkoatletyczna, która zdobyła w 1961 roku w mistrzostwach Płocka I miejsce, sekcja tenisa stołowego itp..W działalności sportowo-rekreacyjnej uczestniczyło również Koło Turystyczno-Krajoznawcze, które co roku organizowało piesze wędrówki po kraju.

W roku 1962/3 funkcjonowało 6 typów szkół:

  • Zasadnicza Szkoła Zawodowa
  • Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących
  • Technikum Mechaniczne
  • Technikum Mechaniczne po ZSZ
  • Technikum Elektryczne dla Pracujących
  • Technikum Elektryczne dla Pracujących po ZSZ

Zajęcia dla 1099 uczniów z konieczności odbywały się na dwie zmiany. W miarę upływu lat, coraz więcej absolwentów znajdowało zatrudnienie w rozwijających się płockich zakładach przemysłowych, pracodawcy podkreślali dobre przygotowanie absolwentów do wykonywania wyuczonego zawodu. W roku szkolnym 1964/5 młodzież uczyła się „tylko” w trzech typach szkół: Zasadniczej Szkole Zawodowej, Technikum Mechanicznym, Zasadniczej Szkole Zawodowej PKS – łącznie 1061 uczniów.

Szkoła w latach 1966-1980

W roku szkolnym 1966/7 przy Al. Kilińskiego 4 mieściły się cztery typy szkół:

  • 3-letnia Zasadnicza Szkoła Zawodowa kształcąca w zawodach: tokarz, spawacz, ślusarz-mechanik i elektromonter
  • 5-letnie Technikum Mechaniczne o specjalnościach: obróbka skrawaniem i konstrukcje stalowe
  • 3-letnie Technikum Mechaniczne na podbudowie szkoły zawodowej o specjalności obróbka skrawaniem
  • Zasadnicza Szkoła dla Pracujących PKS kształcąca w zawodzie kierowcy-mechanika pojazdów samochodowych

W roku szkolnym 1968/9 wprowadzono w 5-letnim technikum nowe specjalności: maszyny i urządzenia budowlane oraz budowa maszyn. W związku z nowym podziałem administracyjnym kraju, w dniu 1.09.1974 roku, szkoła otrzymała nazwę Zespół Szkół Zawodowych Nr 3 w Płocku. Po rezygnacji Mariana Olbrycha, mgr inż. Józef Brzeziński został w dniu 1.09.1970 roku dyrektorem szkoły, a jego zastępcą mgr inż Julian Przybylski. W 1971 roku Mieczysław Mickiewicz objął stanowisko dyrektora administracyjno-gospodarczego. W następnych latach liczba dyrektorów uległa zwiększeniu: Julian Przybylski został zastępcą d/s technicznych, w 1974 roku mgr Janusz Małaczewski zastępca d/s pedagogicznych, a w 1979 roku mgr Stanisław Nowacki zastępcą d/s wychowawczych. Zmieniała się również kadra pedagogiczna szkoły. Starsi nauczyciele przechodzili na emerytury, a ich miejsca zajmowali młodzi. Duża liczba nauczycieli otrzymała nagrody i wyróżnienia.

W latach 1971/2 przeprowadzono kapitalny remont budynku szkolnego. Zmodernizowano gabinet dentystyczny i dokonano innej lokalizacji pomieszczeń administracyjnych. Przed bramą szkoły umieszczono sylwetkę orła, wykonanego przez pracowników warsztatów. Uroczystość otwarcia sali gimnastycznej odbyła się w dniu 27.10.1973 roku. W 1977 roku powstał w naszej szkole jako pierwszy w województwie Klub Techniki i Racjonalizacji, którym przez wiele lat kierował mgr Krystyna Winiarek. Klub popularyzował osiągnięcia nauki i techniki, organizował konkursy, prowadził szkolenie w zakresie prawa wynalazczego, rozwijał kontakty z Naczelną Organizacją Techniczną.
W szkole technicznej dużą rolę odgrywały koła zainteresowań, w których można było praktycznie realizować różnorodne pomysły. Takim celom służył m.in. Klub Modelarski, działający pod kierunkiem inż. Leszka Milczanowskiego, czy też Klub Plastyczny pod kierunkiem mgr Andrzeja Kalickiego. Co roku polonistki mgr Jolanta Pawlak i mgr Teresa Zombiert organizowały konkursy recytatorskie. Wyjazdami do Teatru Wielkiego w Łodzi zajmowała się mgr Halina Kossowska. Duży wkład w umuzykalnienie młodzieży wniósł Czesław Kapela, który prowadził chór szkolny i orkiestrę dętą. Absolwenci szkoły, solista chóru Krzysztof Dyttus jest dziś znanym śpiewakiem Teatru Wielkiego w Łodzi, a Andrzej Kowalczyk solistą Opery Brukselskiej. Wśród organizacji harcerskich na uwagę zasługuje 135 Wodna Drużyna Harcerska, kierowana przez nauczycieli: Sławomira Cieszkowskiego, Edwarda Lewandowskiego, Stanisława Adamkowskiego, Ryszarda Gałkowskiego, Janusza Kwilmana, Henryka Trąbika, Zdzisława Borowskiego.
Od 1958 roku WDH organizowała obozy szkoleniowo-wypoczynkowe w Rucianem nad jeziorem Nidzkim. Innymi sprawnie działającymi organizacjami w naszej szkole były Harcerski Klub Fotograficzny prowadzony przez Zbigniewa Zawistowskiego, organizowane przez mgr Józefa Bieleckiego i mgr Mirosławę Frejek harcerskie akcje letnie w ramach Koła Turystyczno-Krajoznawczego. Dwóch uczniów z naszej szkoły należało w końcu lat 70-tych do kadry narodowej: Jacek Kędzierski – piłka ręczna i Stanisław Wierzbicki – wioślarstwo (późniejszy olimpijczyk z Moskwy).
W zakresie działalności dydaktyczno-wychowawczej nasza szkoła uzyskiwała bardzo dobre wyniki. Świadczy o tym duży procent młodzieży, która dostawała się nie tylko na studia politechniczne ale i humanistyczne.

Szkoła w latach 1980-1983

W roku szkolnym 1980/1 w Zespole Szkół Zawodowych Nr 3 rozpoczęło naukę 1300 uczniów. Tak duża liczba młodzieży mogła zdobyć kwalifikacje zawodowe w 7 typach szkół:

  • 5-letnim Technikum Mechanicznym
  • 3-letnim Technikum Mechanicznym na podbudowie ZSZ
  • Zasadniczej Szkole Zawodowej o kierunkach: ślusarz, tokarz, ślusarz okrętowy, frezer, ślusarz maszyn wirujących
  • Zasadniczej Szkole Zawodowej PKS
  • Szkole Przysposabiającej do Zawodu
  • Zasadniczej Szkole Zawodowej „Mostostal” o kierunku ślusarz-spawacz
  • Zasadniczej Szkole Górniczej w Bytomiu i w Mysłowicach – Wesołej Filia w Płocku
          •  

Od jesieni 1981 roku z inicjatywy dyrektora mgr Józefa Brzezińskiego i nauczyciela mgr Zdzisława Borowskiego, rozpoczęto starania o zakup działki na Mazurach. Zakupiono ją w czerwcu 1982 w Jurze Małej. Od dnia 1.09.1984 roku na stanowisko dyrektora naczelnego powołany został dotychczasowy zastępca mgr Janusz Małaczewski. Tego dnia dyrektor zainaugurował działalność Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Wioślarstwie. W 1985 roku warsztaty mogły rozpocząć produkcję nowej maszyny – żłobiarki mechanicznej, której projekt opracował Jacek Kaczmarczyk. Dyrektor szkoły mgr Janusz Małaczewski został uhonorowany Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W tym też czasie nominację na wicedyrektora szkoły otrzymał mgr Zygmunt Kardaś. W lutym 1988 funkcję dyrektora d/s technicznych objął mgr Klaudiusz Kotarski. W roku 1985 zmarł wicedyrektor mgr Stanisław Nowacki. Po jego śmierci funkcję dyrektora d/s wychowawczych objęła nauczycielka matematyki mgr Mirosława Frejek.

Dużym zaskoczeniem i tragedią była nagła śmierć dyrektora mgr Janusza Małaczewskiego dwa dni po zakończeniu roku szkolnego 1987/8. W dniu 1.10.1988 roku kurator powołał na dyrektora naczelnego mgr Klaudiusza Kotarskiego, a na stanowiska wicedyrektorskie zatwierdził :mgr Zygmunta Kardasia, mgr Mirosławę Frejek i mgr Mariana Choczyńskiego. W warsztatach szkolnych na stanowisku kierowniczym z dniem 1.11.1990 roku zasiadł inż. Andrzej Jakubiak. Symbolem dokonującej się demokratyzacji form życia społecznego, jest powoływanie dyrektorów szkół w drodze konkursu.
Od 1992 roku szkołą kieruje inż. Tadeusz Cieszkowski, mianowany na to stanowisko przez Kuratora Oświaty w wyniku konkursu. Dyrektor Tadeusz Cieszkowski z dniem 1 września 1992 roku powołał swoich zastępców: mgr Klaudiusza Kotarskiego d/s technicznych, mgr Zygmunta Kardasia d/s pedagogicznych, mgr Mariana Choczyńskiego d/s wychowawczych i sportowych. Wdniu 5.05.1993 roku Kurator Oświaty wyraził zgodę na usunięcie z nazwy szkoły jej patrona Ludwika Waryńskiego. Od tego dnia szkoła funkcjonowała pod nazwą Zespół Szkół Technicznych Nr 3.

Szkoła od roku 1994

W dniu 1.01.1994 roku w ramach programu pilotażowego ZSZ Nr3 został przejęty przez Urząd Miasta w Płocku. Nadzór merytoryczny sprawowało nadal Kuratorium Oświaty. Okres, w którym organem prowadzącym szkołę był Urząd Miasta, należy ocenić bardzo pozytywnie. W dniu 1.09.1994 roku nastąpiła zmiana w składzie kierownictwa szkoły. Funkcję zastępcy dyrektora d/s wychowawczych objęła Jolanta Baranowska. Naukę w roku szkolnym 1994/95 rozpoczęło 1226 uczniów. W dniu 20.12.1994 roku uruchomiono nowoczesną

pracownię do nauki obsługi obrabiarek sterowanych numerycznie. Jej wyposażenie stanowi centrum obróbcze sterowane numerycznie firmy CSEPEL.
Opracowywanie procesu konstrukcyjnego i technologicznego jest wspomagane przez 6 komputerów oprogramowanych w aplikacje CAD/CAM. Plan pracy dydaktyczno-wychowawczy szkoły jest realizowany przez komisje przedmiotowe. Członkowie komisji przygotowują młodzież do pisemnych i ustnych egzaminów dojrzałości.
Od 10 lat mgr inż. Danuta Fiłoniuk i mgr inż. Maria Liput organizują imprezy charytatywne dla dzieci z Domu Dziecka w Giżyczach i Pogotowia Opiekuńczego w Płocku. Fundusze na tę szlachetną akcję pochodzą głównie od osób prywatnych i zakładów pracy. Również młodzież naszej szkoły przeznacza na ten cel pieniądze z koncertów muzycznych i ze zbiórki makulatury.
Z niezwykłym rozmachem w maju 1994 roku zorganizowano, wspólnie z Fundacją EguiLibre, akcję pomocy humanitarnej dla dzieci z ogarniętej wojną, byłej Jugosławii. Jej inicjatorkami były nauczycielki mgr inż. Maria Liput i mgr Krystyna Winiarek. W 1993 roku została reaktywowana Szkolna Orkiestra Dęta, którą kierują zawodowi muzycy: Romuald Owsik i Stanisław Obrębski. Szkoła Mistrzostwa Sportowego istnieje od 1984 roku pod patronatem Płockiego Towarzystwa Wioślarskiego „Budowlani”. Absolwenci szkoły nadal uprawiają tę dyscyplinę sportu i są członkami kadry narodowej: Wojciech Jankowski, Tomasz Tomiak, Mariusz Arcichowski, Michał Cieślak, Artur Szachmytowski. Klasy SMS liczą po kilkunastu uczniów, co pozwala na indywidualizację procesu nauczania. Od dnia 1.09.1995 roku Kurator Oświaty wyraził zgodę na zmianę nazwy szkoły z Zespołu Szkół Zawodowych Nr3 na Zespół Szkół Technicznych w Płocku. 21 i 22 października 1995 roku „Siedemdziesiątka” bardzo uroczyście obchodziła Jubileusz – 50 lecie istnienia szkoły. Na program zjazdu złożyły się: Msza św. w Bazylice Katedralnej, koncelebrowana przez J.E. Biskupa Zygmunta Kamińskiego, program artystyczny w Teatrze Dramatycznym, przemarsz absolwentów z orkiestrą dętą uliczkami miasta, Bal Absolwentów w grupach koleżeńskich. Z tej okazji Komitet Organizacyjny obchodów Jubileuszu Szkoły, pod przewodnictwem mgr Edwarda Lewandowskiego wydał monografię szkoły, pamiątkowy medal oraz znaczek upamiętniający rocznicę. Ta wspaniała impreza mogła odbyć się tylko dzięki sponsorom, którzy licznie partycypowali w kosztach.
Z inicjatywy dyrektora inż. Tadeusza Cieszkowskiego, w roku szkolnym 1996/97 powołano przy Zespole Szkół Technicznych Policealne Studium Zawodowe – technik informatyk, w następnym roku technik BHP, a od roku 1999/2000 – technik BHP – kierunek zaoczny.
Od 1 września 1997 roku funkcję dyrektora naczelnego Zespołu Szkół Technicznych pełnił mgr Zygmunt Kardaś – dotychczasowy wicedyrektor d/s organizacyjnych placówki. Pod jego kierunkiem szkoła wprowadziła reformę oświaty.
Od początku roku szkolego 2004/2005 dyrektorem szkoły był Pan Bernard Szymański.

Obecnie dyrektorem jest Pan Dariusz Tyburski.

Scroll to Top
Skip to content